Aylık hedeflere geçmeden önce iki başlıkta biraz serbest yazacağım. İç sezim bu iki kısmın size de iyi geleceğini söylüyor. 🙂
Temizliğin Faydaları 🙂
30 Mayıs’ta yüksek lisans ikinci dönemim için sınavlarımı teslim ettim. Yeni yaşıma girdim ve ertesi gün dağılan “her şeyi” toparlamaya karar verdim.
Zen Kitabı – Basit Yaşama Sanatı içeriğini bloga aktarırken de yazmış olmalıyım; Japonya’daki Zen keşişleri her gün sabah ve akşam tapınaklarını temizlermiş. Bunun tek sebebi tapınağın kiri ya da tozu değil. 🙂 Kitabın yazarı temizlik yaparken zihnini de düzenlediğinden, planladığından bahsediyor.
Evi süpürürken aklıma bir anda eskiden ne kadar fanatik bir Galatasaraylı olduğum geldi. Bir dönem(10 yıldan fazla) Galatasaray konusunda bilgi yarışması olsa kazanabilecek kadar bilgiliydim. 🙂 Hagi’nin doğum günü hala aklımda öyle hesap edebilirsiniz. 🙂
Neyse, yıllardır futbolla uzaktan yakından ilgim kalmadı. Ve düşündüm böylesine her günüme, her haftama işleyen bir alışkanlığı bile tamamen bırakabilmişim.
Bu kısım geçmişten bugüne blogu okuyanlar için tekrar olacak;
5-6 yıl önce “neden başladığım hiçbir şeyi tam olarak sürdüremiyorum?” diye içlenmiş ve “her gün işten eve gelip 10 dakika yoga yaparsam bir sene sonra yoga seviyem ne olur?” diye merak etmiştim. Aynı gün her sabah işe gitmek için hazırlanmadan önce yarım saat günlük tutmaya karar verdim.(ki bunun için 6-6:30 gibi uyanmam gerekiyordu) Blog’da düzensiz yazıyordum.(arşiv kısmından 2017’ye bakılabilir. 🙂 ) Sonra yakın bir arkadaşımın doğum gününde “her Pazar” içerik yayınlamaya karar verdim. Bu üç alışkanlığın üçü de aynı döneme denk geldi. Ve hepsi hayatımın en güzel eşlikçileri, terapistlerim, bana nefes aldıran konulara dönüştü.
Tam da “xx alışkanlığımı değiştiremem” diye düşünürken aklıma düşen bu konular sayesinde zihnimdeki kodlamayı “yoo değiştirebilirim” olarak güncelledim.
Bazı şeyleri değiştirmek hiç basit değil; ama mümkün.
Neden Hedef Küçültmeliyiz?
Genelde çoğumuzda “ya hep ya hiç” mantığı var. Kendimize bir yıl boyunca “her gün 5 sayfa kitap okuma” hedefi koysak, muhtemelen bu hedefi küçümseriz. Fakat konu sadece okuduğumuz kitap sayısı değil.
Benim o dönem işten eve gelip 10 dakika yoga yapmam şu an bana “istesem her alışkanlığı edinebilirim, bunun yöntemlerini biliyorum” dedirtiyor.
Kendinizi tanımanızı sağlıyor. Zihnin hilelerini fark etmenizi, ona rağmen devam edebilmeyi sağlıyor. Bir sonraki alışkanlığı kazanmanız için zemin hazırlıyor aslında.
Ki 10 dakika ile başlayan konu muhtemelen 10 dakikayla sınırlı kalmayacaktır. Bende kalmamıştı en azından.
Bu noktada önemli hususlardan biri “kendinizi bir nebze tanımanız” bence. Yani ben yazmayı nefes almak gibi gördüğüm için günlük tutmayı denemek istedim. Bu kadar sevmeme rağmen başta sabahın köründe, kışın karanlığında hiçbir mecburiyetim olmadan erken kalkmak HİÇ kolay değildi. Dolayısıyla içinizin hiç almadığı bir eylemse, “daha severek yapabileceğim bir şey var mı?” ya da “nasıl modifiye edebilirim?” diye düşünün. Hayatın bu kadar stresi varken bir de edindiğiniz alışkanlıkların nefreti eklenmesin. 🙂
“Bu eylemi hayatıma neden dahil etmek istiyorum?” sorusu ve sizi en isteksiz günlerinizde bile ikna edecek bir sebep faydalı olabilir. İlla büyük bir sebebe gerek yok, benim yoga sebebimi gördünüz işte “bir sene boyunca bu eylemi yaparsam ne değişecek?” merakıydı sebebim. 🙂
Haziran Hedefleri
Planlı Olmak
Dün oturdum zihnimdeki bütün sorumlulukları, hedefleri, istekleri çıkardım. Çok fazla konu var, ve aralarında eleme yapamıyorum. Kategorilere ayırdığımda bile 6 ayrı kategori çıktı. Bunların içinde master, part-time işim, kendi bireysel işlerim gibi zaruri konular da var.
Ama sanırım uzuuuuun süre sonra ilk kez bu kadar planlı gideceğim. Artık tez dönemine girdik. Okula gitmeyeceğim. Kendi üniversitemin sosyal medya ekibinde içerikler üretiyorum. Ama o da 8-5 mesaili bir iş değil. Zamanları tamamen özgürce planlıyorum. Kendi içerik işlerim de öyle zaten.
Hal böyle olunca kurumsal hayatın o 8-5 mesai metodunun ne kadar planlı bir çalışma sistemi olduğunu anladım. 🙂 Bu denli uçsuz, bucaksız özgür sorumluluklara sahip olmak “neyi neden, nasıl ve ne zaman” yapacağını karıştırmayı beraberinde getirdi. Kendime bir hedef koysam, “bu hedef doğru mu ve yeterli mi?” soruları beliriyordu mesela. Ve iyice paralize olup darmadağan ilerliyordum.
Dün oturdum Google Calender’ı ve TickTick uygulamasını açtım. Ajandamı da yanıma aldım. “Hangi günleri arkadaşlarıma ayırabilirim?”, “Hangi saatler tez için çalışmalıyım?”, “Günün hangi saatlerinde daha verimliyim?” , “Yeni rutinlerimde olmazsa olmaz alışkanlıklar neler?”, “Hangilerinde esneyebilirim?” , “Hangi dönemlerde işlere hiç bakamayacağım?” gibi pek çok kriteri de göz önünde bulundurarak bir plan çatısı oluşturdum.
Ben Saatleri
Uyku bence hayatın en büyük şifası, antibiyotiği, hediyesi. Ama ben düzenli uykuyu ve güne mümkün olduğu kadar erken başlamayı seviyorum. En sevdiğim saatler sabah saatleri. Geç uyandığımda günümün en güzel anlarını kendimden çalıyormuşum gibi hissediyorum. Fakat mesaisiz olunca bu konu da değişmişti.
Dün alarmımı her gün sabah 7’ye kurdum. 7-9 arası yoga-meditasyon, günlük yazma, bakım, ortalığı toplama konularına ayırdım.
Derin Çalışma Saatleri (Deep Work)
9:00-11:30 arası Flora uygulamasını da açıp 4 set halinde çalışacağım. Yani 30 dakika çalışıp(telefonla ya da yan etmenlerle ilgilenmeden), 10 dakika dinlenme arası vereceğim.
11:30-12:30 arası ilk öğün & serbest zaman
12:30-15:00 arası tekrar 4 set halinde derin çalışma.
Sonrası ise hemen hemen esnek diyebilirim.
Temmuz’un neredeyse tamamında Antalya’da olacağım. Üniversitenin sosyal medya hesapları için bol bol içerik stoklamam gerekiyor. Bu sebeple gidip göreceğim Londra lokasyonlarını planlayacağım. Çoğu yere haftaiçi gitmek mantıklı ve ben sabah gitmeyi severim. En sakin saatlerde orada olmayı tercih ederim. Bu tür günleri de haftalık planlayıp, deep work saatlerini esneteceğim.
Seyahat
Normalde bu yıl her ay farklı bir şehre gitmeyi planlıyordum. UK’ye ilk kez geldiğimi düşünürsek, çok ulaşılabilir bir hedefti aslında. Londra’ya bir-iki saat mesafede pek çok şehir var. Ama Şubat’ta deprem, sınavlar; Mayıs’ta seçim, sınavlar bir şekilde planlayamadım. Haziran’da 3 günlük planlanmış bir seyahatim var.
Haziran sonlarına doğru bir ya da iki günübirlik lokasyon daha eklemeyi düşünüyorum.
Dışarı Çık
Bugün yazmak, yoga, uyku gibi bana şifa olan bazı şeylerin üzerinden geçmiş oldum. Doğadan bahmeden olmaz. 🙂 Bu dönemler İstanbul’da Validebağ Korusu’na gitmeyi çok seviyordum. Burada da uçsuz bucaksız “her gün gitsem bıkmam” türünde parklar var. Ve hemen hemen her gün gitmeyi düşünüyorum. 🙂
Akşam yürüyüşleri ya da gündüz iPad’i, defterleri alıp dışarıda çalışma planları yaptım. Lokal birkaç yürüyüş, bisiklet turuna katılacağım.
Yoga & Meditasyon & Egzersiz
Dün çok uzun süredir kullandığım uygulamadan 5 yıllık bir yoga pakedi satın aldım.(plan yapmak için çok iddialı bir süre gerçi:) ) Bu sabah uzun süre sonra ilk kez güne 10 dakika meditasyon ile başladım. Rehberli meditasyondu, “burnundan nefes alırken soğuk havayı hisset. Nefes verirken ılık havayı hisset.” “Yüz kaslarını yumuşat” v.s. derken o sakinlik iyi geldi.
Son 10 gündür her akşam saat on sularında spor salonuna yürüyüş & koşuya gidiyordum. Fakat bir anda bilinçsizce koşuya başlamak iyi gelmedi sanırım. 🙂 Bunu daha sakin, bedeni dinleyerek doğa yürüyüşlerine çevireceğim.
Yoga için isteğim Haziran’da her gün bir saat vinyasa çalışıp Temmuz’a Antalya’ya hazır gitmekti.(aşırı özlediğim bir yoga köşem var orda) Hatta Eylül’e doğru da bir yoga kampı planlıyordum. Ama şu an gönlümde daha çok yin yoga türü sakin şeyler var. Yin ya da yang fark etmez bir şekilde Haziran’da her gün matı sermeyi planlıyorum. Bugüne de öyle başladım.
***
Yazacak, anlatacak çok konu birikmiş. Galiba bu bile küçük bir kısmıydı. 🙂 Daha fazla uzatmak istemedim. 🙂 Bakalım Haziran ne kadar plana bağlı bir ay olacak?
Kendi minik dünyanıza, doğaya, kendi sevdiğiniz eylemlere ve kişilere odaklandığınız mis gibi temizleyen, iyileştiren bir ay diliyorum.
Soru ve görüşleriniz için; İletişim sayfasından ya da yorum kısmından bana ulaşabilirsiniz.
